ศึกษาการรักษาออทิสติกด้วยกัญชา

การรักษาในผู้ป่วยส่วนใหญ่ใช้น้ำมันกัญชาที่มีส่วนประกอบ 30% CBD และ 1.5% THC รายการอาการ การประเมินทั่วโลกของผู้ป่วย และผลข้างเคียงที่ 6 เดือนเป็นผลลัพธ์หลักที่น่าสนใจ และได้รับการประเมินโดยแบบสอบถามที่มีโครงสร้าง

หลังจากหกเดือนของการรักษา 82.4% ของผู้ป่วย (155) อยู่ในการรักษาที่ใช้งานและ 60.0% (93) ได้รับการประเมิน; ผู้ป่วย 28 (30.1%) รายงานการปรับปรุงที่สำคัญ 50 (53.7%) ปานกลาง, 6 (6.4%) เล็กน้อยและ 8 (8.6%) ไม่มีการเปลี่ยนแปลงในสภาพของพวกเขา 

ผู้ป่วยยี่สิบสามราย (25.2%) มีอาการข้างเคียงอย่างน้อยหนึ่งราย ที่พบบ่อยที่สุดคือความกระสับกระส่าย (6.6%) Hemp ในผู้ป่วย ASD ดูเหมือนจะได้รับการยอมรับอย่างดีปลอดภัยและมีประสิทธิผลในการบรรเทาอาการที่เกี่ยวข้องกับ ASD

ในการศึกษาย้อนหลังเกี่ยวกับเด็ก 60 พบว่าการระบาดของพฤติกรรมดีขึ้นใน 61% ของผู้ป่วยปัญหาการสื่อสารใน 47% ความวิตกกังวลใน 39% ความเครียดใน 33% และพฤติกรรมก่อกวนใน 33% ของผู้ป่วย เหตุผลสำหรับการรักษานี้ขึ้นอยู่กับการสังเกตก่อนหน้าและทฤษฎีที่ว่าผลกระทบของ cannabidiol อาจรวมถึงการบรรเทาโรคจิตความวิตกกังวลการอำนวยความสะดวกของการนอนหลับ REM และการระงับกิจกรรมชัก

การรักษาเริ่มต้นด้วยป่าน

ในช่วงระยะเวลาการศึกษาผู้ป่วย 188 ASD เริ่มการรักษา การวินิจฉัยโรคของ ASD ได้ถูกจัดตั้งขึ้นตามแนวทางปฏิบัติที่ได้รับการยอมรับในอิสราเอล จิตแพทย์เด็กที่ได้รับการรับรองจากคณะกรรมการ 6 คนและนักประสาทวิทยามีหน้าที่รับผิดชอบในการรักษาผู้ป่วย 125 (80.6%) เด็ก 30 ที่เหลือถูกเรียกตัวโดยแพทย์ 22 คนอื่น ๆ

อายุเฉลี่ยคือ 12.9 ± 7.0 ปีโดยผู้ป่วย 14 (7.4%) อายุน้อยกว่าอายุ 5 ผู้ป่วย 70 (37.2%) ระหว่าง 6 ถึง 10% และ 72% (38.2%) ผู้ป่วยส่วนใหญ่เป็นเพศชาย (11%) ผู้ป่วยที่ยี่สิบเจ็ด (18%) ได้รับความทุกข์ทรมานจากโรคลมชักและผู้ป่วย 81.9 (14.4%) จากความผิดปกติสมาธิสั้นสมาธิสั้น (ADHD)

ผลิตภัณฑ์จากกัญชงแนะนำผู้ป่วยส่วนใหญ่เป็นน้ำมันทาใต้ลิ้น (94.7%) ผู้ป่วยเจ็ดราย (3.7%) ได้รับใบอนุญาตในการซื้อน้ำมันและช่อดอก และผู้ป่วย 1.5 ราย (30%) ได้รับใบอนุญาตให้ซื้อช่อดอกเพียงดอกเดียว ผู้ป่วยส่วนใหญ่บริโภคน้ำมันที่มี XNUMX% CBD (cannabidiol) และ 1.5% THC โดยเฉลี่ย 79.5 ± 61.5 มก. CBD และ 4.0 ± 3.0 มก. THC สามครั้งต่อวัน (สำหรับการกระจายรายละเอียดเพิ่มเติมของการบริโภค CBD/THC ให้ดูรูปที่ S1) เพิ่มเติม อาการนอนไม่หลับที่บันทึกในผู้ป่วย 46 ราย (24.4%) ได้รับการรักษาด้วยน้ำมัน THC 3% ในตอนเย็นโดยเฉลี่ย 5.0 ± 4.5 มก. THC ต่อวัน เนื้อหาของผลิตภัณฑ์ทั้งหมดได้รับการตรวจสอบความถูกต้องโดย HPLC (High Performance Liquid Chromatography) ในแต่ละรอบการผลิต ปริมาณกัญชาไม่มีความสัมพันธ์กับน้ำหนักอย่างมีนัยสำคัญ (r สัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ = −0.13, p = 0.30) อายุ (r สัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ = −0.10, p = 0.38) หรือเพศ (p = 0.38)

ผลลัพธ์หลังจาก 1 เดือน

หลังจากหนึ่งเดือน, จากผู้ป่วย 188, 8 (4.2%) หยุดการรักษา, 1 (0.5%) เปลี่ยนไปเป็นซัพพลายเออร์ป่านที่แตกต่างกัน, และผู้ป่วย 179 (94.6%) ยังคงรักษาอย่างต่อเนื่อง (รูป. 1) ในกลุ่มหลัง 119 (66.4%) ตอบแบบสอบถาม กับผู้ป่วย 58 (48.7%) รายงานการปรับปรุงที่สำคัญ, 37 (31.1%) การปรับปรุงในระดับปานกลาง; ผู้ป่วย 7 (5.9%) ประสบผลข้างเคียงและ 17 (14.3%) รายงานว่าป่านไม่ได้ช่วยพวกเขา

ผลข้างเคียงที่รายงานในหนึ่งเดือนคือ: ง่วงนอน (1.6%), กลิ่นและกลิ่นที่ไม่ดีของน้ำมัน (1.6%), ความร้อนรน (0.8%), กรดไหลย้อน (0.8%) และการขาดความอยากอาหาร (0.8%)

ผลลัพธ์หลังจาก 6 เดือน

หลังจากหกเดือนของผู้ป่วย 179 ที่ประเมินในการติดตามหนึ่งเดือนผู้ป่วย 15 (8.3%) หยุดการรักษา 9 (4.9%) เปลี่ยนไปเป็นซัพพลายเออร์ป่านที่แตกต่างกันและผู้ป่วย 155 (86.6%) ในกลุ่มหลัง 93 (60.0%) ตอบแบบสอบถามด้วยผู้ป่วย 28 (30.1%) รายงานการปรับปรุงที่สำคัญผู้ป่วย 50 (53.7%) การปรับปรุงระดับปานกลางผู้ป่วย 6 (6.4%) ไม่มีการเปลี่ยนแปลงสภาพของพวกเขา 

คุณภาพชีวิต

ประเมินคุณภาพชีวิตอารมณ์และความสามารถในการทำกิจวัตรประจำวันก่อนเข้ารับการรักษาและหกเดือน คุณภาพชีวิตที่ดีได้รับการรายงานโดย 31.3% ของผู้ป่วยก่อนเริ่มการรักษาในขณะที่ 6 เดือนคุณภาพชีวิตที่ดีได้รับการรายงานโดย 66.8% ผู้ปกครองรายงานอารมณ์เชิงบวกเกี่ยวกับ 42% ก่อนการรักษาและ 63.5% หลังจาก 6 เดือนของการรักษา ความสามารถในการแต่งตัวและอาบน้ำเป็นอิสระได้รับการปรับปรุงอย่างมีนัยสำคัญจาก 26.4% รายงานว่าไม่มีความยากลำบากในกิจกรรมเหล่านี้ก่อนที่จะรักษาเป็น 42.9% ที่หกเดือน ในทำนองเดียวกันการนอนหลับที่ดีและความเข้มข้นที่ดีถูกรายงานโดย 3.3% และ 0.0% (ตามลำดับ) ก่อนการรักษาและใน 24.7% และ 14.0% ระหว่างการรักษาที่ใช้งานอยู่

อาการที่ดีขึ้นในเดือน 6 รวมถึงอาการชักของผู้ป่วย 13 ในการรักษาที่ใช้งานที่หกเดือนผู้ป่วย 11 (84.6%) รายงานการหายตัวไปของอาการและผู้ป่วยสองคนรายงานการปรับปรุง ความร้อนรนและการโจมตีด้วยความโกรธได้รับการปรับปรุงในผู้ป่วย 72 (91.0%) และ 66 (90.3%) ตามลำดับ

ยาที่ใช้

ยาเรื้อรังร่วมกันที่พบบ่อยที่สุดในการบริโภคคือยารักษาโรคจิต (56.9%), ยากันชัก (26.0%), การสะกดจิตและยานอนหลับ (14.9%) และยากล่อมประสาท (10.6%)

จากผู้ป่วย 93 ที่ตอบแบบสอบถามแบบสอบถาม 67 รายงานการใช้ยาเรื้อรังที่รับประทาน โดยรวม, ผู้ป่วยหกคน (8.9%) รายงานการเพิ่มขึ้นของการบริโภคยาเสพติด, ในผู้ป่วย 38 (56.7%) การบริโภคยาเสพติดยังคงเหมือนเดิมและผู้ป่วย 23 (34.3%) รายงานการลดลงส่วนใหญ่ของครอบครัวต่อไปนี้: antipsychotics และการสะกดจิตและยาระงับประสาท

ยารักษาโรคจิตระดับที่แพร่หลายมากที่สุดของยาที่ใช้ในการบริโภค (ผู้ป่วย 55, 33.9%); ที่ 6 เดือนมันถูกใช้ในปริมาณเดียวกันโดย 41 ของพวกเขา (75%), ผู้ป่วย 3 (5.4%) ลดขนาดยาและผู้ป่วย 11 (20%) หยุดใช้ยานี้

ผลข้างเคียง

ผลข้างเคียงที่พบบ่อยที่สุดที่รายงานในหกเดือนโดยผู้ป่วย 23 (25.2% โดยมีผลข้างเคียงอย่างน้อยหนึ่งอย่าง) คือ: กระสับกระส่าย (ผู้ป่วย 6, 6.6%), ง่วงนอน (3, 3.2%), ผลกระทบทางจิต (3, 3.2% ), ความอยากอาหารเพิ่มขึ้น (3, 3.2%), ปัญหาการย่อยอาหาร (3, 3.2%), อาการปากแห้ง (2, 2.2%) และการขาดความอยากอาหาร (2, 2.2%) ผลข้างเคียงที่พบบ่อย, รายงานหกเดือนโดย ผู้ป่วย 23 (25.2%, ที่มีผลข้างเคียงอย่างน้อยหนึ่งอย่าง) ได้แก่ : กระสับกระส่าย (ผู้ป่วย 6, 6.6%), ง่วงนอน (3, 3.2%), ผลทางจิต (3, 3.2%), ความอยากอาหารเพิ่มขึ้น (3, 3.2%) ปัญหาการย่อยอาหาร (3, 3.2%), ปากแห้ง (2, 2.2%) และการขาดความอยากอาหาร (2, 2.2%)

จากผู้ป่วย 23 ที่หยุดการรักษา 17 (73.9%) ได้ตอบแบบสอบถามแบบติดตามผลในหกเดือน เหตุผลในการหยุดการรักษาคือ: ไม่มีผลการรักษา (70.6%, ผู้ป่วยสิบสองคน) และผลข้างเคียง (29.4%, ผู้ป่วยห้าคน) อย่างไรก็ตาม 41.2% (เจ็ดผู้ป่วย) ของผู้ป่วยที่หยุดการรักษาได้รายงานเกี่ยวกับความตั้งใจที่จะกลับไปรักษา

การอภิปรายเกี่ยวกับการศึกษา

กัญชาเป็นวิธีรักษาผู้ป่วยที่มีความผิดปกติของคลื่นความถี่ออทิสติกซึ่งได้รับการยอมรับอย่างดีมีความปลอดภัยและมีประสิทธิภาพในการบรรเทาอาการส่วนใหญ่: ชักสำบัดสำนวนซึมเศร้ากระสับกระส่ายและความโกรธแค้น การปฏิบัติตามกฎการรักษาดูเหมือนจะสูงโดยน้อยกว่า 15% หยุดการรักษาที่การติดตามหกเดือน โดยรวมแล้วมากกว่า 80% ของผู้ปกครองรายงานว่ามีการปรับปรุงอย่างมีนัยสำคัญหรือปานกลางในการประเมินระดับโลกของเด็ก

การรักษาป่านดูเหมือนจะปลอดภัยและผลข้างเคียงที่รายงานโดยผู้ป่วยและผู้ปกครองอยู่ในระดับปานกลางและค่อนข้างง่ายที่จะรับมือ ผลข้างเคียงที่พบบ่อยที่สุดที่รายงานในหกเดือนคือความไม่สงบซึ่งปรากฏในผู้ป่วยน้อยกว่า 6.6% ยิ่งกว่านั้นการปฏิบัติตามการรักษามีสูงและน้อยกว่า 5% เท่านั้นที่หยุดการรักษาเนื่องจากผลข้างเคียง

ผลการศึกษา

สำหรับการวิเคราะห์ความปลอดภัยเราได้ประเมินความถี่ของผลข้างเคียงต่อไปนี้ที่หนึ่งและหกเดือน: ผลกระทบทางสรีรวิทยา - ปวดศีรษะ, เวียนศีรษะ, คลื่นไส้, อาเจียน, ปวดท้อง, ใจสั่นหัวใจ, ความดันโลหิตลดลง, น้ำตาลลดลง, ง่วงนอน, อ่อนแอ หนาวสั่นคันตาแดง / ระคายเคืองปากแห้งไอไอเพิ่มความอยากอาหารมองเห็นภาพซ้อนพูดพร่าเลือน ผลข้างเคียงทางปัญญา - กระสับกระส่าย, ความกลัว, ผลทางจิต, ภาพหลอน, ความสับสนและสับสน, ความเข้มข้นลดลง, หน่วยความจำลดลงหรืออื่น ๆ ผู้ปกครองของผู้ป่วยถูกขอให้ให้รายละเอียดของอุบัติการณ์ระยะเวลาและความรุนแรงของผลข้างเคียงที่รายงาน

สำหรับการวิเคราะห์ประสิทธิภาพเราใช้วิธีการประเมินทั่วโลกที่พ่อแม่ผู้ป่วยถูกถามว่า:“ คุณจะให้คะแนนผลทั่วไปของป่านต่อสภาพลูกของคุณอย่างไร” ตัวเลือกคือ: การปรับปรุงที่สำคัญการปรับปรุงระดับปานกลางการปรับปรุงเล็กน้อยไม่มีการเปลี่ยนแปลง การเสื่อมสภาพเล็กน้อยการเสื่อมสภาพปานกลางและการเสื่อมสภาพอย่างมีนัยสำคัญ การประเมินความรุนแรงของอาการออทิสติกรวมถึงรายการต่อไปนี้: กระสับกระส่าย, การโจมตีด้วยความโกรธ, ความปั่นป่วน, การพูดบกพร่อง, ความบกพร่องทางสติปัญญา, ความวิตกกังวล, กลั้นปัสสาวะไม่อยู่, ซึมเศร้าและอื่น ๆ มีการประเมินคุณภาพชีวิตในระดับ Likert ตั้งแต่คนจนถึงคนจนคนจนคนจนและคนดีจนถึงคนดีมาก 

-------------------------------------------------- ------------

การประกาศ

การศึกษาได้รับการอนุมัติจากคณะกรรมการจริยธรรมของศูนย์การแพทย์มหาวิทยาลัยโซคา (หมายเลขการศึกษา: SCRC-0415-15) และความต้องการความยินยอมที่ได้รับการบอกกล่าวถูกยกเลิกเนื่องจากลักษณะการวิเคราะห์ข้อมูลย้อนหลัง

ความพร้อมใช้งานของข้อมูล

ชุดข้อมูลที่สร้างและ / หรือวิเคราะห์ในระหว่างการศึกษาปัจจุบันไม่ได้เปิดเผยต่อสาธารณชนสำหรับการรักษาความลับทางการแพทย์ แต่มีให้จากผู้เขียนคนแรกในคำขอที่สมเหตุสมผลในรูปแบบสรุปก่อนการอนุมัติของ IRB

 

อ้างอิง

1. Bax, M. Autism Dev Med Child Neurol 36, 659 – 660 (1994)
2. บริการซีดี o D. (สำนักงานบริการด้านสุขภาพและความงามแห่งแคลิฟอร์เนีย, กรมบริการการพัฒนาซาคราเมนโต, 1999) 3 Croen, LA, Grether, JK, Hoogstrate, J. & Selvin, S. ความชุกของออทิสติกที่เปลี่ยนไปในแคลิฟอร์เนีย วารสารออทิสติกและ พัฒนาการผิดปกติ 32, 207 – 215 (2002)
3. บอยล์แคลิฟอร์เนีย อัล et. แนวโน้มความชุกของความพิการพัฒนาการในเด็กสหรัฐอเมริกา 1997 – 2008 กุมารเวชศาสต​​ร์ 127, 1034 – 1042 (2011)
4. Lundström, S. , Reichenberg, A. , Anckarsäter, H. , Lichtenstein, P. & Gillberg, C. ฟีโนไทป์ออทิสติกเทียบกับการวินิจฉัยที่จดทะเบียนในเด็กสวีเดน: แนวโน้มความชุกในกลุ่มตัวอย่างประชากรทั่วไปในช่วง 10 ปี BMJ350, h1961 (2015)
5. Masi, A. , DeMayo, MM, Glozier, N. & Guastella, AJ ภาพรวมของความผิดปกติของออทิสติกสเปกตรัมความแตกต่างและตัวเลือกการรักษา กระดานข่าวประสาทวิทยา 33, 183 – 193, https://doi.org/10.1007/s12264-017-0100-y(2017)
6. Aran, A. , Cassuto, H. & Lubotzky, A. Cannabidiol จากกัญชาทางการแพทย์ในเด็กออทิสติก - การศึกษาความเป็นไปได้ย้อนหลัง (P3.318) ประสาทวิทยา90 (2018)
7. แอนเดอร์สัน, CL อัล et. Cannabidiol สำหรับการรักษาโรคลมชักดื้อยาในเด็ก: สถานะปัจจุบันของการวิจัย วารสาร ประสาทวิทยากุมาร 15, 143 – 150 (2017)
8. Kurz, R. & Blaas, K. การใช้ dronabinol (delta-9-THC) ในออทิสติก: กรณีศึกษาเดี่ยวที่คาดหวังกับเด็กออทิสติกยุคแรก cannabinoids 5, 4 – 6 (2010)
9. Kruger, T. & Christophersen, E. การศึกษาแบบเปิดฉลากของการใช้ dronabinol (Marinol) ในการจัดการพฤติกรรมทำร้ายตัวเองที่ดื้อต่อการรักษาในผู้ป่วยวัยรุ่นที่ปัญญาอ่อน 10 คน วารสารกุมารเวชศาสตร์พัฒนาการและพฤติกรรม 27, 433 (2006)
10. Maccarrone, M. อัล et. mGlu 5 ตัวรับ / endocannabinoid ตัวต่อผิดปกติในหนูที่ขาด FMRP และ BC1 RNA Neuropsychopharmacology35, 1500 (2010)
11. Jung, K.-M. อัล et. การเปิดโปงการส่งสัญญาณซับซ้อนของเอนโดแคนนาบิโนอิดในแบบจำลองเมาส์ของซินโดรมเอ็กซ์ที่บอบบางธรรมชาติ คมนาคม3, 1080 (2012)
12. Busquets-Garcia, A. อัล et. การตั้งเป้าหมายระบบ endocannabinoid ในการรักษาโรค X ที่บอบบาง ยาธรรมชาติ 19, 603 (2013).
13. หลิว QR อัล et. ความแตกต่างของสายพันธุ์ในตัวรับ cannabinoid 2 (ยีน CNR2): การระบุไอโซฟอร์ม CB2 ของมนุษย์และสัตว์ฟันแทะใหม่การแสดงออกของเนื้อเยื่อที่แตกต่างกันและการควบคุมโดยลิแกนด์ตัวรับ cannabinoid ยีนสมองและพฤติกรรม 8, 519 – 530 (2009)
14. Kerr, D. , Downey, L. , Conboy, M. , Finn, D. & Roche, M. การเปลี่ยนแปลงในระบบ endocannabinoid ในแบบจำลองกรด valproic ของหนูออทิสติกการวิจัยสมองพฤติกรรม 249, 124 – 132 (2013)
15. Wei, D. อัล et. Endocannabinoid ส่งสัญญาณไกล่เกลี่ยผลตอบแทนทางสังคมที่ขับเคลื่อนด้วยอุ้ง กิจการของ National Academy of Sciences 112, 14084 – 14089 (2015)
16. Siniscalco, D. อัล et. Cannabinoid receptor type 2 แต่ไม่ใช่ type 1 ได้รับการควบคุมในเซลล์โมโนนิวเคลียร์ในเลือดของเด็กที่ได้รับผลกระทบจากความผิดปกติของออทิสติก วารสารออทิสติกและความผิดปกติของพัฒนาการ 43, 2686 – 2695 (2013)
17. Zamberletti, E. , Gabaglio, M. & Parolaro, D. ระบบ endocannabinoid และความผิดปกติของสเปกตรัมออทิสติก: ข้อมูลเชิงลึกจากแบบจำลองสัตว์ วารสารนานาชาติของวิทยาศาสตร์โมเลกุล 18, 1916 (2017)
18. Piomelli, D. ตรรกะระดับโมเลกุลของการส่งสัญญาณ endocannabinoid รีวิวประสาทวิทยาศาสตร์ 4, 873 (2003)
19. Colizzi, M. , McGuire, P. , Pertwee, RG & Bhattacharyya, S. ผลของกัญชาต่อการส่งสัญญาณกลูตาเมตในสมอง: การทบทวนหลักฐานของมนุษย์และสัตว์อย่างเป็นระบบ ประสาทวิทยาศาสตร์และชีวจิตรีวิว 64, 359 – 381 (2016)
20. Meyer-Lindenberg, A. , Domes, G. , Kirsch, P. & Heinrichs, M. Oxytocin และ vasopressin ในสมองมนุษย์: neuropeptides ทางสังคมสำหรับยาแปล รีวิวประสาทวิทยาศาสตร์ 12, 524 (2011)
21. Green, JJ & Hollander, E. ความคิดเพ้อฝันและ oxytocin: การพัฒนาใหม่ในแนวทางการแปลเพื่อการบำบัดNeurotherapeutics 7, 250 – 257 (2010)
22. หลิน, I.-F. อัล et. ผลของ oxytocin ในช่องปากกับการรักษาด้วยยาหลอกต่อการตอบสนองทางระบบประสาทอัตโนมัติต่อเสียงของมนุษย์ในภาวะออทิสติก: การศึกษาการออกแบบครอสโอเวอร์แบบ single-blind, randomized, placebo-controlled ออทิสติกระดับโมเลกุล 5, 20 (2014)  
23. Radbruch, L. & Nauck, F. การทบทวนผลข้างเคียงและภาวะแทรกซ้อนจากการรักษาด้วยกัญชา Schmerz (เบอร์ลิน, เยอรมนี) 17, 274–279 (2003).
24. Walsh, D. , Nelson, KA และ Mahmoud, F. ก่อตั้งขึ้นและมีศักยภาพการใช้งานการรักษาของ cannabinoids ในด้านเนื้องอกวิทยา อุปถัมภ์ การดูแลโรคมะเร็ง 11, 137 – 143 (2003)
25. Fabre, LF & Mclendon, D. ประสิทธิภาพและความปลอดภัยของ nabilone (cannabinoid สังเคราะห์) ในการรักษาความวิตกกังวล วารสารวิชาการ เภสัชวิทยาคลินิก 21(1981)
26. Walther, S. , Schüpbach, B. , Seifritz, E. , Homan, P. & Strik, W. Randomized, control crossover trial ของ dronabinol ขนาด 2.5 มก. สำหรับการกวนในผู้ป่วย 2 รายที่มีภาวะสมองเสื่อม วารสารคลินิกจิตเวช 31, 256 – 258 (2011)
27. Walther, S. , Mahlberg, R. , Eichmann, U. & Kunz, D. Delta-9-tetrahydrocannabinol สำหรับการกวนในเวลากลางคืนในภาวะสมองเสื่อมรุนแรง Psychopharmacology185, 524 – 528 (2006)
28. Volicer, L. , Stelly, M. , Morris, J. , McLAUGHLIN, J. & Volicer, BJ ผลของ dronabinol ต่ออาการเบื่ออาหารและพฤติกรรมที่ถูกรบกวนในผู้ป่วยโรคอัลไซเมอร์ วารสารนานาชาติจิตเวชศาสตร์ผู้สูงอายุ 12, 913 – 919 (1997)
29. Salzman, C. , Kochansky, GE, Van Der Kolk, BA และ Shader, RI ผลของกัญชาในกระบวนการกลุ่มเล็ก ๆ อเมริกัน วารสารยาเสพติดและแอลกอฮอล์ 4, 251 – 255 (1977) 
30. Salzman, C. , Van der Kolk, BA & Shader, RI Marijuana และศัตรูในกลุ่มเล็ก ๆ วารสารจิตเวชอเมริกัน (1976)
31. Crippa, JAS อัล et. พื้นฐานทางประสาทของผลกระทบที่ทำให้เกิดความวิตกกังวลของ cannabidiol (CBD) ในโรควิตกกังวลทางสังคมทั่วไป: รายงานเบื้องต้น วารสารเภสัช 25, 121 – 130 (2011) 33 Bergamaschi, MM อัล et. 
32. Cannabidiol ช่วยลดความวิตกกังวลที่เกิดจากการพูดในที่สาธารณะในผู้ป่วยที่เป็นโรคกลัวสังคม 
33. Neuropsychopharmacology36, 1219 (2011) 34 Group, W. การพัฒนาขององค์การอนามัยโลกการประเมินคุณภาพชีวิต WHOQOL-BREF 
34. ยาจิตวิทยา 28, 551–558 (1998). 

ทรัพยากร.